ஈசன் தந்த தவமகள்

அள்ளி அணைத்து
ஆரத்தழுவும் கைகள்

விண்மீன் கூட பார்க்கக் கூசும்
மின்னுகின்ற கண்கள்

என் பேர் - சொல்லிச் சொல்லி
கொஞ்சி மகிழும் உதடுகள்

தளர்ந்து போகும் துன்ப நேரம்
என் உதடுகள்
தஞ்சமாகும் உன் கன்னங்கள்

மானோ இல்லை நீயோ என
துள்ளி மகிழும் கால்கள்

அணைக்கும் போது அகிலம் மறக்கும்
மேகப் பஞ்சுடல்

பார்த்துப் பார்த்து நான் மகிழும்
பத்தாம் பிறை..

இவள் இன்று
பகலில் ஒளிரும்
ஓர்
பவுர்ணமி

இரவி கூட
ஒளியை
இரவல் கேட்கும்..
இரவு நேரத்
தேவதை...

ஈசன் தந்த
பெருவரம்
இவள் என்
தாயாய்
வந்த
தவ மகள்...

நிலா வாழ்க வளமுடன் 

~கலாப்ரியன்