உயிரை மேலேற்றி
எண்ணங்கள்
நிலை கொண்டு
எத்தனையோ
தவம் இயற்றி
சிவனே வா என்றேன்
வந்தான்
கேட்பது கேள்
என்றான்
பிறப்பை
அறுக்கும்
பெரு வரம்
தா
எனக் கேட்டேன்
பற்றை அறு
அது
பிறப்பை அருத்தொழிக்கும்
என்றான் ...
பற்றை அருப்பதென்றால் ???
என் கேள்வியின்
பொருள் புரிந்தவன்
மீண்டும் கூறினான்..
அன்பே ஆயினும்
அது
உன் மகளே ஆயினும்
அதுவும் பற்றே
என்றான் உறுதியாய்...
நொடியும் தாமதியாமல்
நானும் அறுத்தேன்
பிறப்பறுக்கும்
வரத்தின் மேல்
நான் கொண்ட
பற்றினை...
~ கலாப்ரியன்
No comments:
Post a Comment